Sadece ben

İnsanlar neden birbirlerinin değer verdiği şeye saygı duymayıp, bir de üstüne hakaret ederler. Şu hayatta herkesin değer verdiği şey farklıdır. İnsan olup keşke saygı duysak. Abi mesala İslama inanmazsın ama bu onlara hakaret etme yetkisi vermez. Ya da Atatürk 'ü sevmezsin ona hakaret edemezsin. Böyle bir şey yapamazsın. Şu dünyada neden herkes birbirinin işine burnunu sokarki. Beğenmedin mi bir şeyi, sus ve saygı göster. Bu kadar basit. Ama koca koca insanlar bunu beceremiyor

Bence Allah diğer duyguları mutluluğun değerini anlayalım diye vermiş. Üzüntü, korku, endişe, heyecan olmadan değerini bilebilir miydik ki mutluluğun değerini.

İnsan bir süreden sonra kendini anlatmayı bırakıyor. Çünkü karşısındakinin düşüncelerini asla değiştiremeyeceğini anlıyor.

İnsanların söyledikleri ve yaptıkları ne kadar farklı. Hangisinin doğru olduğunu keşke bilebilsek

20 yıllık hayatımda öğrendiğim tek şey insanlar değişmez

Bayan R. Vaktiyle en yakın arkadaşım. Hala nereye koyacağını bilemediğim ama dostum diyemediğim arkadaşım. Fazla mı abartıyorum bilmiyorum ama içimde bir şeyler asla affetmiyor onu. Bir yanım diyor ki insan dostunu bu kadar kolay silmez, silmemesi lazım. Ama affedemiyorum işte. Kabullenemiyorum. Neden yanımda olmadı ki. Neden bunca seneden sonra ben hala onun için bu kadar az kıymetliyim. Neden ben ağlarken beni bu kadar yalnız bıraktı ki. Neden kötü olduğumu bile bile bunu anlamazlıktan geldi. Beni bu kadar mı tanımıyor. Bu kadar mı tanımadı. Bazen de kendime kızıyorum bu olanların hepsi benim suçum, hepsi benim. Ben iyi biri değilim ki o benim yanımda değil. En yakın dostumu bu kadar çabuk silmem beni kötü biri yapar.

Annemin kendini harap edip, yormasını hiç sevmiyorum. Keşke daha çok kendini düşünse3

Tatildeyken bile misafir ağırladığı uz için kendimi tebrik ediyorum😒

Bazı insanlar her şeyi yapmak ister, pat diye atlarlar. Bende her şeyin kötü yönüne bakıyorum, saplanıyorum oraya. İyi yönüne odaklanmak zor oluyor. Bunun üzerinde çalışmalıyım, sanırım

Allah aşkına bu baş ağrısıda nerden çıktı!!!

Hayatımızı sosyal medya için yaşıyor hale geldik. Arkadaşlarımızla buluştuğumuzda konuşmak, bir şeyler paylaşmaktan çok fotoğraf çekiliyoruz, işin kötü tarafı ilerde bakıp o anı hatırlamak için değil, sadece sosyal medyaya koymak için. Bu yüzden yüzlerce fotoğraf çekiyoruz, hepimizin güzel çıktığından emin olmak için. Güzel bir konser gittin, güzel bir manzara gördün o anın tadını çıkarmak yerine hemen ellerimize telefonu alıp fotoğraf çekiyoruz. İnsanlar nereye gitse ne yese ne görse ne hissetse direk sosyal medyada, özel hayat diye bir şey yok, bizim yüzümüzden ama. Neden biz bu kadar gün yüzünde, herkesin gözü önünde yaşıyoruz ki hayatı. Neden herkes anında benim herşeyime ulaşabiliyor. Belki onlarca film izledim, gerçek hayatta da defalarca gördüm, tanıklık ettim. Ekranda gördüğümüz mükemmel görünümlü kızlar, erkekler yüzünden kendini çirkin hisseden kızlar erkekler var, bende bu kadar mükemmel olmalıyım diyor. Olamayınca ise kendini küçük görmeye, özgüvenini kaybetmeye başlıyor

Şu hayatta hiç bir şey için deli gibi heyecanlı olamadım, çocukken bile. İnsanlar nasıl bir şeye tutku ile bağlanıyorlar hiçbir zaman anlayamadım. Umarım bir gün bende anlarım.

Bayram Bayramlar çok samimiyetsiz geliyor, tüm yıl boyunca hiç aramadığın, merak etmediğin insanlarla bir araya geliyorsun. Sanki birbirlerini umursuyormuş gibi. Bir de üstüne bütün sülalenin dedikodusu yapılıyor. Bayram çocuklara güzel, onlarla oynayın, hiç değilse masumlar ve çok tatlılar. Ben öyle yapıyorum

Just me Çok yakın bir arkadaşım vardı, en zor zamanımda yanımda olmadı. Oysaki ben her zaman yanındaydım. Asla onu affedemiyecek gibi hissediyorum.

Selamünaleyküm