Sadece ben

Öyle büyük bir acı ki depresyon, anksiyete. Bütün vücudunu sarıyor, kurtulmak, söküp atmak istiyorsun ama olmuyor. Otobüsler tabut gibi geliyor. O kadar acı çekiyorum ki vücuduma sığamıyorum. Artık git benden be olur git artık, yalvarıyorum. Bırak beni ne olursun.

Sana bir hikaye anlatacağım, beni hem çok mutlu eden hem de çok kötü şeyler hatırlatan bir hikaye. Hatta uzun zamandır düşünmekten kaçtığım için unutmaya yüz tuttuğum hikayem. Başlıyorum Bir hayalim var en ince ayrıntısına kadar düşündüğüm hikayem. Onlarca defa hayalini kurduğum, kurduktan kısa bir süre sonra da gerçek olamıyacağını anladığım hikayem. Üniversitede olmak istediğim bir kişilik vardı, lise de kazandığım ahlağımı devam ettirmek ve bunu kayıp etmediğim kişiliğim. Aynı zamanda da istediğim bir aşk. İkisi bir arada nasıl olurdu, düşündüm, düşündüm. Ben okulda asla hiçbir erkek ile konuşmayan kendi işine bakan ahlaklı bir insan olacaktım. Bir gün sınavda okulun en yakışıklıklı, uzun boylu olan Ayaz isimli çocuk benden kalem isteyecekti, bende en sevdiğim kalemimi ödünç verecektim. Ve tabiki aklı bir karış havada olan çocuğumuz bunu unutacaktı. Ben ise çok sevdiğim kalem için çocuğu bulmaya uğraşacaktım. Bulup sorduğumda kalemin şuan onda olamadığını, alt üstü bir kalem oldu

Gelecekte mutlaka piyano çalmayı öğrenmek istiyorum....

Bundan 5 - 6 yıl öncesine gitsem kendime şunları söylemek isterim; Fazlasıyla öngörülü bir insansın, hayatın hiçbir zaman daha iyi olmayacağını biliyordun ve çok da haklısın. Her zaman daha kötüsü olabiliyor. Arada iyi şeyler de oluyor mutlaka. Bazen kendime de hatırlatıyorum ne kadar mükemmel bir hayata sahip olduğumu, ve kızım gelecekte güzel bir yerde olacaksın çoğu insanın olmak isteyeceği bir yerde. Bir şey daha yaptığın şeyde çok başarılısın, genetik mirasın zekan çok işine yarayacak, sorumluluk sahibi olman seni çok üstlere taşıyacak. Bunlar seni mutlu eden şeyler, ancak bir yere kadar. Burdan sonrası amalar kısmı,  malesef hiçbir zaman diğer insanların mutlu oldukları ile mutlu olmadın, diğerlerinin hayali gibi değildi hayallerin. Ve diğerlerinin hayalleri seni mutlu etmedi tabiki. Bazen nefret ettin bu özelliğinden, çünkü küçüklüğünden beri onlar gibi olamadın, olmadın. Hala bulamadın seni mutlu eden şeyi, bulsan da asla kalıplara uymadı seni mutlu eden şeyler. Hep dah